Adopties uit de Filipijnen

DSWD

Op de Filipijnen wordt door het 'Department od Social Welfare and Development' (DSWD of het Ministerie van Welzijn) bepaald of een kind al dan niet vrij voor adoptie wordt verklaard. Centraal hierbij staan de rechten van het kind en dus wordt er onderzocht of het kind (terug)geplaatst kan worden bij de biologische familie of verwanten. Indien dit niet kan, gaat het DSWD in de eerste plaats op zoek naar een geschikt adoptiegezin op de Filipijnen. Als er geen geschikt Filipijns gezin is dat voor het kind kan zorgen, dan maakt het DSWD het kinddossier over aan ICAB, de Intercountry Adoption Board. Daar bevinden zich ook alle dossiers van buitenlandse kandidaat-ouders die uit de Filippijnen willen adopteren. De Filipijnen is een Haags Verdragsland.                      

ICAB  

ICAB is de Filipijnse nationale gouvernementele instelling, gemandateerd inzake internationale adoptieprocedures. ICAB maakt deel uit van het DSWD (Department of Social Welfare and Development) oftewel het Ministerie van Sociaal Welzijn.

De instelling heeft 4 afdelingen: de uitvoerende directie, het interlandelijk plaatsingscomité, de operationele afdeling en de afdeling Finances & Administration.
Hun werking richt zich aan de ene kant op de kinderen die juridisch-administratief kunnen geplaatst worden via adoptie en anderzijds op de in aanmerking komende families die zich kandidaat stellen voor een adoptieplaatsing.

Hun actieve partners zijn erkende organisaties die zich ter plaatse inzetten voor lokale adoptieplaatsingen, met name de ‘Child Welfare Agencies’ en de ‘Caring Agencies’ alsook buitenlandse verenigingen of organisaties (adoptediensten) die werken met het oog op buitenlandse adoptieplaatsingen, de FAA’s.

ICAB ontvangt, bestudeert en aanvaardt of weigert de kandidaturen oftewel de ‘Adoption Application Files’ van onze Vlaamse kandidaat-adoptiegezinnen. Het matchingscomité neemt later ook beslissingen in de uiteindelijke matching van een welbepaald kind aan een specifiek kandidaat-adoptieouder(paar). Zij zijn de plaatsingsautoriteit en volgen de pre-adoptieve fase van zes maanden nauwlettend op ééns het kind zich onder de hoede van de kandidaat-adoptieouders bevindt en dit via de follow-up rapportage. Indien de proeffase van 6 maanden succesvol is afgerond, bezorgt ICAB de ‘Consent to Adoption’ aan de buitenlandse partner: de adoptiedienst die de plaatsing van het kind heeft bemiddeld en die de eerste fase van integratie in het nieuwe gezin namens ICAB heeft opgevolgd. Op basis van dit document kan hier de procedure tot volle adoptie afgehandeld worden via de familierechtbank en dus volgens Belgisch recht.

ICAB blijft ook na de adoptie ter beschikking van alle betrokken partijen en heeft een aparte afdeling die zich bezighoudt met de roots en zoekvragen van geadopteerden van Filipijnse afkomst. Er kan beroep worden gedaan op het ‘Post Adoption Services Program’ wanneer:

• een geadopteerde later opnieuw verbinding wenst te maken met zijn of haar geboorteland
• op zoek is naar zijn of haar roots
• wil uitzoeken in hoeverre er een mogelijkheid is om contact te leggen met zijn of haar geboortefamilie 

Parenting Foundation of the Philippines Inc.

Parenting Foundation is een erkende non-profit Child Welfare Agency en dus één van de bovengenoemde partners van ICAB. Daarnaast is Parenting Foundation ook reeds sinds de vroege jaren ’90 van de vorige eeuw de lokale partner of ‘Liaison Agency’ van de adoptiedienst FIAC. Parenting behoort tot de groep van de ‘Caring Agencies’ en werkt via een uitgebouwd project van pleegzorg.

Het is een niet-gouvernementele organisatie met als bron van inspiratie de zorg voor en aan kinderen die omwille diverse redenen (tijdelijk) niet in hun biologische familie kunnen blijven of opgroeien. De opvang van de kinderen in pleegzorg onderscheidt zich van de aanpak van institutionalisering. Parenting kiest bewust voor de alternatieven van pleeg- en adoptiezorg.

Aan het hoofd van Parenting Foundation staat Mevr. Pazie U. de Guzman, Psychologe en Executive Director van de organisatie. Verder steunt de dagelijkse werking op een drietal social workers die instaan voor de begeleiding van de pleegkinderen en de verschillende pleeggezinnen binnen het project. Het dagelijks team wordt verder aangevuld met een aantal vaste logistieke en administratieve medewerkers.

Het kantoor van Parenting foundation is gelegen in één van de betere wijken net buiten Manilla, Muntinlupa. De wijk wordt streng bewaakt en naar Filipijnse normen is het gebouw van Parenting meer dan oké.

Als Liaison Agency van de adoptiedienst FIAC staat Parenting in voor de vertegenwoordiging van FIAC ter plaatse. Zij behartigt de belangen van de dienst bij de overheid ICAB en verzorgt de nodige contacten met de verschillende weeshuizen, ten tijde van de adoptie en in later stadium ook met het oog op roots- en zoekvragen. Ook zorgen zij ervoor dat alle officiële documenten van het adoptiekind in orde worden gemaakt.

Wanneer Vlaamse kandidaat-adoptanten afreizen met het oog op het afhalen van hun kind zijn het de social workers van Parenting Foundation die de gezinnen ter plaatse hierin begeleiden. Zij vergezellen en ondersteunen hen, tijdens de overdracht en ook de eerste dagen erna kunnen ze op hen rekenen. Ze staan de gezinnen bij met raad en daad, zowel praktisch als emotioneel en dit van aankomst tot vertrek. De medewerkers kunnen ondertussen terugvallen op een jarenlange ervaring en expertise terzake. Ook zoekwerk en begeleiding naar aanleiding van zoekvragen en rootsreizen van Vlaamse geadopteerden is hen niet vreemd Ook dan hebben zij bewezen een betrouwbare en deskundige partner te zijn.

Adoptiekinderen en hun achtergrond

Op de Filipijnen verblijven kinderen in afwachting van hun adoptieplaatsing in een tehuis of in een pleeggezin, verspreid over de Filippijnen. In totaal zijn er vijftigtal organisaties die kinderen opvangen waaronder de RCSS’s oftewel de staatstehuizen van het DSWD (Ministerie van Welzijn) en de particuliere tehuizen. De tehuizen verschillen van grootte en zorgaanbod.

De meeste tehuizen liggen in en rondom Manilla maar ook op de eilanden vinden we er een heel aantal terug.
De leeftijd van de kinderen die in buitenlandse adoptie geplaatst werden, kon variëren van 1 jaar (de allerjongsten) tot 10 jaar of ouder. De kinderen hadden en hebben vrijwel allemaal een zwaar belaste ontstaansgeschiedenis. Ook kwam het voor dat kinderen ten vondeling werden gelegd of achtergelaten werden op een publieke plaats zodat ze zeker snel ontdekt werden. Sommige van die kinderen kregen en dragen dan ook de voornaam van hun vinder. Het grote deel van de adoptiekinderen had vaak last van huidproblemen en/of luchtwegproblemen.

Vermits de Filipijnen een traditie en goed uitgewerkt systeem van shelters en opvanginitiatieven heeft, die ook goed gekend zijn binnen de communities, worden de kinderen veelal vrij snel na de geboorte opgenomen in een kindertehuis of een pleeggezin waar ze met veel zorg en liefde opgevangen worden. Doorheen de jaren is echter de tijd tussen de eerste opname in een zorgfaciliteit en de effectieve plaatsing van het kind in nood in een definitief gezin met heel wat jaren toegenomen.

Naast de organisaties die zich richten op pleegzorg bestaan er in de Filippijnen tal van andere  organisaties inzake kinderzorg onder de vorm van verzorgingsinstellingen.
Alle organisaties van kinderzorg worden gegroepeerd onder de koepel ACCAP, de ‘Association of Child Caring Agencies of the Philippines’. Zij zorgen ervoor dat de financiering van de verenigingen of organisaties op een meer gestructureerde manier verloopt.

Alle landen die via internationale adoptiebemiddeling Filipijnse kinderen ontvangen, betalen een ACCAP-bijdrage per dossier, onafhankelijk van waar de kinderen verbleven, in pleegzorg of in een instelling. Dit systeem van financiering is nodig gezien de beperkte middelen die van staatswege ter beschikking komen voor de kinderwelzijnssector. 

Op de Filipijnen worden kinderen in nood  aan plaatsing opgevangen in zowel staatsinstellingen, de RSCC's, die over de eilanden verspreid terug te vinden zijn, als privétehuizen, die vaak onstaan zijn vanuit een christelijk geïnspireerde achtergrond en het vroegere missiewerk. Enkele bekende namen van instellingen binnen deze groep van opvanginitiatieven zijn Heat of Mary Villa, Hospicio de San Jose (het eerste en oudste weeshuis op de Filipijnen), Sun and Moon, White Cross Orphanage, Asilo de Milagrosa (Cebu). Op de Filipijnen kan men enkel adopteren via de centrale overheid in samenwerking met de geaccrditeerde partners. Dit geldt zowel voor binnenlandse, intrafamiliale als buitenlandse adoptie.